0 follower

Zarządzanie adresami URL

Tworzenie adresów URL
Przyjazne adresy URL
Używanie nazwanych parametrów
Parametryzowane trasy
Parametryzowanie nazw hostów
Ukrywanie index.php
Pozorowany sufiks adresu URL
Używanie własnych klas reguł URL

Pełne zarządzanie adresami URL w ramach aplikacji webowej składa się z dwóch aspektów. Pierwszy, gdy ze strony użytkownika pojawia się żądanie w formacie URL. Wówczas aplikacja musi przetworzyć je do postaci zrozumiałych dla siebie parametrów. W drugim przypadku aplikacja musi dostarczyć mechanizmu tworzenia takich adresów URL, by były one zrozumiałe dla samej aplikacji. W przypadku aplikacji Yii jest to dokonywane przy pomocy CUrlManager.

1. Tworzenie adresów URL ¶

Pomimo, że adresy URL mogą być sztywno zapisane w widokach kontrolera, bardziej elastycznym sposobem jest ich dynamiczne tworzenie:

$url=$this->createUrl($route,$params);

gdzie $this odnosi się do instancji kontrolera; $route określa trasę route wywołania; $params jest listą parametrów GET, dodaną do adresu URL.

Domyślnie adres URL utworzony przez createUrl jest w tak zwanym formacie get. Przykładowo, dla zadanych $route='post/read' i $params=array('id'=>100), uzyskamy następujący URL:

/index.php?r=post/read&id=100

parametry pojawiają się w wywołaniu w postaci listy wyrażeń Name=Value, złączonych znakiem ampersand (&). Parametr r reprezentuje żądanie route. Ten format URL nie jest zbyt przyjazny użytkownikowi, ponieważ wymaga kilku nieczytelnych znaków.

Możemy sprawić by powyższy URL prezentował się czytelniej i był bardziej zrozumiały używając adresu formatowanego ukośnikami (ang. path), który eliminuje kwerendę i umieszcza parametry GET na ścieżce adresu URL:

/index.php/post/read/id/100

Aby zmienić format adresów URL musimy skonfigurować komponent aplikacji urlManager tak, by createUrl mógł automatycznie przełączyć się na nowy format i by aplikacja mogła zrozumieć nowe adresy URL:

array(
    ......
    'components'=>array(
        ......
        'urlManager'=>array(
            'urlFormat'=>'path',
        ),
    ),
);

Zauważ, że nie musimy definiować klasy komponentu urlManager ponieważ jest ona wstępnie zadeklarowana jako CUrlManager w CWebApplication.

Wskazówka: URL wygenerowany przy pomocy metody createUrl jest adresem względnym. Aby uzyskać pełny adres wystarczy poprzedzić adres względny Yii::app()->request->hostInfo lub wywołać metodę createAbsoluteUrl.

2. Przyjazne adresy URL ¶

Gdy używany jest URL formatowany ukośnikami (ang. path) możemy zdefiniować pewne reguły tworzenia URL tak, by adres był jeszcze bardziej przyjazny użytkownikowi. Przykładowo możemy generować adres tak krótki jak /post/100, zamiast długiego /index.php/post/read/id/100. Reguły tworzenia adresów URL używane są przez CUrlManager, zarówno do celów tworzenia, jak i przetwarzania adresów URL.

Aby utworzyć te reguły musimy skonfigurować właściwość rules komponentu aplikacji urlManager:

array(
    ......
    'components'=>array(
        ......
        'urlManager'=>array(
            'urlFormat'=>'path',
            'rules'=>array(
                'pattern1'=>'route1',
                'pattern2'=>'route2',
                'pattern3'=>'route3',
            ),
        ),
    ),
);

Opisywane reguły definiowane są w tablicy przechowującej pary wyrażeń postaci wzorzec-trasa, każda z takich par odpowiada jednej regule. Wzorzec reguły jest łańcuchem używanym w celu dopasowania części informacyjnej adresu URL do wzorca. Trasa powinna odnosić się do poprawnej trasy kontrolera.

Poza powyższym formatem wzorzec-trasa, reguła może być również określona poprzez dostosowanie opcji w następujący sposób:

'pattern1'=>array('route1', 'urlSuffix'=>'.xml', 'caseSensitive'=>false)

Poczynając od wersji 1.1.7, można używać następującego formatu ( wzorzec jest określony w postaci elementu tablicy ) co pozwala określić kilka reguł z tym samym wzorcem:

array('route1', 'pattern'=>'pattern1', 'urlSuffix'=>'.xml', 'caseSensitive'=>false)

W powyższym kodzie, tablica zawiera listę dodatkowych opcji dla reguły. Dostępne opcje zostały wyjaśnione poniżej:

pattern: wzorzec używany do dopasowywania oraz tworzenia URLi. Opcja ta jest dostępna od wersji 1.1.7
urlSuffix: sufiks adresu URL używany specjalnie dla danej reguły.
Domyślnie posiada wartość null, oznaczającą że używana jest wartość CUrlManager::urlSuffix.
caseSensitive: określa czy reguła uwzględnia wielkość liter. Domyślnie posiada wartość null, co oznacza, że używana jest wartość CUrlManager::caseSensitive.
defaultParams: domyślne parametry GET (nazwa=>wartość), które ustanawia dana reguła. Kiedy dana reguła używana jest do parsowania przychodzącego żądania, wartości zadeklarowane w tej właściwości zostaną wstrzyknięte do $_GET.
matchValue: określa czy wartości parametru GET powinny pasować do odpowiadających im podwzorców w regule, kiedy tworzony jest URL. Domyślnie przyjmuje wartość null, oznaczającą używanie wartości CUrlManager::matchValue. Jeśli wartość ta wynosi false, oznacza to, że reguła będzie używana do tworzenia URL jeśli jej trasa i nazwy parametrów są zgodnie z podanymi. Jeśli właściwość ta przyjmuje wartość true, wtedy podane wartości parametru muszą również pasować do odpowiadających parametrowi podwzorców. Zauważ, że ustawienie tej pozycji na true może obniżyć wydajność.
verb: metody HTTP (np. GET, POST, DELETE), do których ta reguła ma być dopasowana w celu używania jej do analizowania aktualnego żądania. Domyślnie null, co oznacza, że reguła jest dopasowywana do każdej metody HTTP. Jeżeli reguła ma być dopasowana do wielu metod, ich nazwy muszą być rozdzielone przecinkami. Jeżeli reguła nie jest dopasowana do określonej metody (metod), zostanie ona pominięta podczas analizowania żądania. Opcja ta jest używana jedynie do analizowania żądania i dostarczona jest głównie w celu wsparcia RESTful URL. Opcja ta jest dostępna od wersji 1.1.7.
parsingOnly: określa czy reguła jest używana jedynie do analizowania żądania. Domyślnie przyjmuje wartość false, co oznacza, że reguła jest używana zarówno do analizowania adresów URL jak i ich tworzenia. Opcja ta jest dostępna od wersji 1.1.7.

3. Używanie nazwanych parametrów ¶

Reguła może być powiązana z kilkoma parametrami GET. Te parametry pojawiają się we wzorcu reguły jako specjalne znaczniki o formacie:

<ParamName:ParamPattern>

gdzie ParamName określa nazwe parametru GET, a opcjonalny ParamPattern definiuje wyrażenie regularne, które ma być używane do badania dopasowania wartości parametru GET. W przypadku gdy pominięto ParamPattern, oznacza to, że parametr ten może zawierać wszystkie znaki poza ukośnikiem /. Gdy tworzymy adres URL znaczniki tych parametrów zostaną zastąpione odpowiednimi wartościami parametru GET; podczas przetwarzania adresu URL odpowiednie parametry GET zostaną wypełnione wynikami tego przetwarzania.

Pokażmy kilka przykładów by wyjaśnić jak działają reguły adresów URL. Zakładamy, że nasz zestaw reguł składa się z trzech, widocznych poniżej:

array(
    'posts'=>'post/list',
    'post/<id:\d+>'=>'post/read',
    'post/<year:\d{4}>/<title>'=>'post/read',
)

Wywołanie $this->createUrl('post/list') tworzy /index.php/posts. Stosowana jest pierwsza reguła.
Wywołanie $this->createUrl('post/read',array('id'=>100)) tworzy /index.php/post/100. Zastosowana została druga reguła.
Wywołanie $this->createUrl('post/read',array('year'=>2008,'title'=>'a sample post')) tworzy /index.php/post/2008/a%20sample%20post. Zastosowana została trzecia reguła.
Wywołanie $this->createUrl('post/read') tworzy /index.php/post/read. Żadna z reguł nie została użyta.

Podsumowując: gdy używamy createUrl do generowania adresów URL, trasa i parametry GET przekazywane do tej metody umożliwiają wybór reguły, która ma być zastosowana. Jeżeli każdy z parametrów powiązanych z pewną reguła występuje również wśród parametrów GET przekazywanych do createUrl i jeżeli trasa zawarta w tej regule pasuje do trasy w parametrach wywołania metody, to ta reguła będzie użyta do wygenerowania adresu URL.

Jeżeli parametrów GET przekazywanych do metody createUrl jest więcej niż wymaga jakakolwiek reguła, nadmiarowe parametry pojawią się w ciągu argumentów tej metody. Przykładowo: jeżeli wywołamy $this->createUrl('post/read',array('id'=>100,'year'=>2008)) otrzymalibyśmy /index.php/post/100?year=2008. Po to, by te dodatkowe parametry pojawiły się w części informacyjnej adresu, powinniśmy dodać /* do reguły. Wówczas, używając reguły post/<id:\d+>/*, możemy uzyskać adres URL postaci /index.php/post/100/year/2008.

Jak wcześniej wspominaliśmy innym zastosowaniem reguł URL jest przetwarzanie wywoływanych adresów URL. Jest to oczywiście proces odwrotny do tworzenia adresów. Np. gdy użytkownik zgłasza żądanie adresu /index.php/post/100, zastosowanie będzie miała druga reguła z przykładu wyżej. Spowoduje to rozłożenie żądania na trasę post/read i parametr GET array('id'=>100) (dostępny poprzez $_GET).

Uwaga: korzystanie z reguł URL obniża wydajność aplikacji. Dzieje się tak ponieważ CUrlManager przetwarzając wywoływany URL porównuje go z każdą regułą, aż nie trafi na odpowiednią. Im większa ilość reguł, tym większy mają one wpływ na wydajność. Z tego względu w mocno obciążanych aplikacjach webowych należy minimalizować użycie reguł URL.

4. Parametryzowane trasy ¶

Możemy odnosić się do nazwanych parametrów w części reguły związanej z trasą. Pozwala to zastosować regułę do wielu tras w oparciu o spełniane kryterium. Może to pomóc zredukować ilość reguł potrzebnych dla aplikacji i przez to zwiększyć ogólną wydajność.

Będziemy używać następujących przykładowych reguły aby zilustrować jak parametryzować trasę za pomocą nazwanych parametrów:

array(
  '<_c:(post|comment)>/<id:\d+>/<_a:(create|update|delete)>' => '<_c>/<_a>',
  '<_c:(post|comment)>/<id:\d+>' => '<_c>/read',
  '<_c:(post|comment)>s' => '<_c>/list',
)

W powyższym kodzie, użyliśmy dwóch nazwanych parametrów w części reguły odnoszącej się do trasy: _c oraz _a. Pierwszy parametr odpowiada ID kontrolera posiadającym wartość post lub comment, podczas gdy drugi odpowiada ID akcji, która może mieć wartość create, update lub delete. Możesz nazywać parametry dowolnie, dopóki ich nazwy nie konfliktują z parametrami GET znajdującymi się w URLach.

Używając powyższych reguł, URL /index.php/post/123/create zostanie sparsowany na trasę post/create z parametrem GET id=123. A biorąc pod uwagę trasę comment/list oraz parametr GET page=2, możemy stworzyć URL /index.php/comments?page=2.

5. Parametryzowanie nazw hostów ¶

Możliwe jest dołączanie nazwy hosta do reguł parsowania oraz tworzenia URLi. Można wyodrębnić część nazwy hosta do parametru GET. Na przykład, adres URL http://admin.example.com/en/profile może zostać sparsowany do parametrów GET user=admin oraz lang=en. Z drugiej strony, reguły z nazwą hosta mogą zostać użyte do utworzenia URLi z parametryzowanymi nazwami hostów.

W celu używania parametryzowanych nazw hostów, po prostu zadeklaruj regułę URL z informacją o hoście, np:

array(
  'http://<user:\w+>.example.com/<lang:\w+>/profile' => 'user/profile',
)

Powyższy przykład mówi, iż pierwszy segment w nazwie hosta powinien być traktowany jako parametr user, zaś pierwszy segment w ścieżce powinien być parametrem lang. Reguła odpowiada trasie user/profile.

Zauważ, że CUrlManager::showScriptName nie będzie działało, jeśli URL zostanie utworzony za pomocą reguły z parametryzowaną nazwą hosta.

Zauważ, że reguła ze sparametryzowaną nazwą hosta NIE POWINNA zawierać podkatalogu jeśli aplikacja znajduje się w podkatalogu katalogu głównego www. Na przykład, jeśli aplikacja znajduje się w http://www.example.com/sandbox/blog, wtedy wciąż powinniśmy używać tej samej reguły URL jak opisana powyżej bez podkatalogu sandbox/blog.

6. Ukrywanie `index.php` ¶

Czyszcząc adresy URL możemy zrobić jeszcze jedną rzecz więcej ukrywając w adresie URL skrypt startowy index.php. To wymaga od nas skonfigurowania web serwera oraz komponentu aplikacji urlManager.

Po pierwsze musimy skonfigurować web serwer tak, by adres URL pozbawiony skryptu wejściowego mógł być zawsze obsługiwany z uwzględnieniem skryptu. W przypadku serwera HTTP Apache może to być zrealizowane poprzez włączenie tzw. mechanizmu nadpisywania URL (ang. URL rewriting engine) i zdefiniowanie kilku reguł nadpisywania. Możemy stworzyć plik /wwwroot/blog/.htaccess z następującą zawartością. Zauważ, że ta sama zawartość może zostać umieszczona w pliku konfiguracji Apache'a wewnątrz elementu Directory dla /wwwroot/blog.

RewriteEngine on

# jeżeli katalog lub plik istnieje użyj ich bezpośrednio
RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-f
RewriteCond %{REQUEST_FILENAME} !-d

# w przeciwnym razie przekieruj na index.php
RewriteRule . index.php

Później konfigurujemy wspomnianą właściwość showScriptName komponentu urlManager przypisując jej wartość false.

Teraz możemy wywołać $this->createUrl('post/read',array('id'=>100)), otrzymując URL /post/100. I co ważniejsze ten adres URL będzie poprawnie rozpoznany przez twoją aplikację webową.

7. Pozorowany sufiks adresu URL ¶

Możemy również dodawać pewne sufiksy do adresów URL. Na przykład możemy uzyskać /post/100.html zamiast /post/100. To sprawia, że wygląda on bardziej jak URL do strony statycznej. Aby to zrobić po prostu skonfiguruj komponent urlManager ustawiając jego właściwość urlSuffix na taki sufiks, jaki ci odpowiada.

8. Używanie własnych klas reguł URL ¶

Uwaga: Używanie własnych klas reguł URL jest wspierane od wersji 1.1.8.

Domyślnie, każda reguła URL zadeklarowana w CUrlManager jest reprezentowana jako obiekt CUrlRule, który wykonuje zadanie przetwarzania żądań i tworzenia URLi w oparciu o określone reguły. Chociaż klasa CUrlRule jest dostatecznie elastyczna aby poradzić sobie z wszystkimi formatani URL, czasami wciąż chcemy ją rozszerzyć o dodatkowe funkcjonalności.

Na przykład, na stronie dilera samochodów, chcemy wspierać format URL w postaci /Manufacturer/Model, gdzie producent Manufacturer i model samochodu Model muszą zgadzać się z danymi znajdującymi się w bazie danych. Klasa CUrlRule nie zadziała, gdyż działa w oparciu o statycznie zadeklarowane wyrażenia regularne, które nie mają wiedzy o bazie danych.

Możemy utworzyć nową klasę reguł URL poprzez rozszerzenie CBaseUrlRule i użycie jej w jednej lub wielu regułach URL. Używając powyższej strony dilera samochodowego jako przykładu, możemy zadeklarować następujące reguły URL:

array(
    // standardowa reguła mapująca '/' do akcji 'site/index'
    '' => 'site/index',
 
    // standardowa reguła mapująca '/login' do 'site/login', i tak dalej...
    '<action:(login|logout|about)>' => 'site/<action>',
 
    // własna reguła obsługującca format '/Manufacturer/Model'
    array(
        'class' => 'application.components.CarUrlRule',
        'connectionID' => 'db',
    ),
 
    // standardowa reguła obsługująca 'post/update', i tak dalej...
    '<controller:\w+>/<action:\w+>' => '<controller>/<action>',
),

W powyższym kodzie użyliśmy własnej klasy reguł URL CarUrlRule aby obsłużyć format URL /Manufacturer/Model. Klasa ta może zostać napisana w następujący sposób:

class CarUrlRule extends CBaseUrlRule
{
    public $connectionID = 'db';
 
    public function createUrl($manager,$route,$params,$ampersand)
    {
        if ($route==='car/index')
        {
            if (isset($params['manufacturer'], $params['model']))
                return $params['manufacturer'] . '/' . $params['model'];
            else if (isset($params['manufacturer']))
                return $params['manufacturer'];
        }
        return false;  // this rule does not apply
    }
 
    public function parseUrl($manager,$request,$pathInfo,$rawPathInfo)
    {
        if (preg_match('%^(\w+)(/(\w+))?$%', $pathInfo, $matches))
        {
            // sprawdź $matches[1] oraz $matches[3] aby zobaczyć, czy
            // zawierają one producenta oraz model z bazy danych
            // Jeśli tak, to ustaw $_GET['manufacturer'] oraz $_GET['model']
            // i zwróć 'car/index'
        }
        return false;  // reguła ta nie ma zastosowania
    }
}

Własna klasa URL musi implementować dwie abstrakcyjne metody zadeklarowane w klasie CBaseUrlRule:

Poza powyższym, typowym użyciem, własne klasy reguł URL mogą być implementowane z innych powodów. Na przykład, chcemy napisać klasę reguł logującą parsowanie URL i tworzenie żądania. Może być to bardzo użyteczne na etapie rozwoju aplikacji. Możemy również napisać klasę reguły do wyświetlania specjalnej strony błędu 404 w przypadku gdy wszystkie pozostałe reguły URL nie będą potrafiły rozszyfrować aktualnego żądania. Zauważ, że w takim przypadku, reguła z tą specjalną klasą musi zostać zadeklarowana jako ostatnia.

Automatyczne generowanie kodu

Go to Top

Uwierzytelnienie i autoryzacja

Found a typo or you think this page needs improvement?
Edit it on github !